Prawno-społeczne spotkania naukowe (PSN) to cykliczne spotkania mające na celu pogłębioną refleksję nad prawem z perspektywy historycznej, porównawczej i interdyscyplinarnej.
Poniżej znajdą Państwo najnowsze informacje o spotkaniach naukowych.
Prawno-społeczne spotkania naukowe (PSN) to cykliczne spotkania mające na celu pogłębioną refleksję nad prawem z perspektywy historycznej, porównawczej i interdyscyplinarnej.
Poniżej znajdą Państwo najnowsze informacje o spotkaniach naukowych.
Referent: Wojciech J. Kosior Termin: 9 marca 2022 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Jednym z warunków ukończenia studiów i uzyskania dyplomu zgodnie z art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jest pozytywna ocena pracy dyplomowej. Ustawodawca pracę dyplomową definiuje jako samodzielne opracowanie zagadnienia naukowego, artystycznego lub praktycznego albo dokonanie techniczne lub artystyczne, prezentujące ogólną wiedzę i umiejętności studenta związane ze studiami na danym kierunku, poziomie i profilu oraz umiejętności samodzielnego analizowania i wnioskowania. Pomimo ustawowego warunku „samodzielności” pracy, to współcześnie dużą popularnością cieszą się usługi polegające na oferowaniu pisania prac dyplomowych na zlecenie. Niestety popularność takiej usługi nie idzie w parze ze świadomością konsekwencji za posłużenie się taką zamówioną pracą na uczelni. Tymczasem zarówno piszący pracę na zamówienie, jak i osoba, która tak uzyskaną pracą się posłuży w celu ukończenia studiów, narażają się na odpowiedzialność karną. Dodatkowo osoba, która na podstawie takiej pracy uzyskała tytuł zawodowy powinna się liczyć z administracyjnym stwierdzeniem nieważności uzyskanego dyplomu. Prezentowane opracowanie ma na celu przybliżyć problematykę odpowiedzialności karnej za pisanie i posługiwanie się pracami dyplomowymi na zlecenie przy uwzględnieniu skutków administracyjnoprawnych takiego czynu. ...
Referent: Honorata Janik-Skowrońska (Uniwersytet SWPS) Moderator: Małgorzata Such Pyrgiel Termin: 23 lutego 2022 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Opieka współdzielona (naprzemienna) nad dzieckiem po rozstaniu rodziców jest coraz częściej rozważana i stosowana przez rodziców oraz sądy. W aktualni obowiązującym stanie prawnym, nie jest ona uregulowana w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym jako osobna instytucja prawna. Wobec transformacji społecznokulturowej jaka zachodzi w Polsce, związanej z rosnącą liczbą rozwodów, rodziców żyjących w rozłączeniu, czy zmianą społecznej definicji rodziny (rodzina to małżeństwo z dziećmi, rodzic samotnie wychowujący dziecko, czy osoby pozostające w związku nieformalnym) koniecznym stało się rozważenie, czy kształt obowiązujących przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego odpowiada aktualnym społecznym potrzebom współczesnej rodziny związanym z opieką współdzieloną nad dzieckiem po rozstaniu rodziców i ustalenie czy konieczna jest zmiana ustawodawstwa w tym zakresie. Aktualnie podstawą prawną stosowania opieki współdzielonej jest art. 107 krio i 58 krio. Zasadność stosowania tej formy opieki wynika również z innych przepisów tj. art. 45 Konstytucji, art. 87 krio, art. 96 krio i 97 krio czy z Konwencji o ochronie praw dziecka. Zwrócić należy uwagę na analizę prawnoporównawczą stosowania opieki współdzielonej w Wielkiej Brytanii (common law) i Belgii (gdzie opieka współdzielona uregulowana jest w art. art. 374 § 2 CC). Rozwiązania te stanowią materiał porównawczy, który po przeprowadzeniu badań empirycznych, biorących pod uwagę polskie realia mogą stanowić bazę do zmian w prawie. W ramach referatu zostaną omówione dotychczas zastosowane metody badawcze wraz z wnioskami autorki, dające asumpt do pogłębionej analizy oraz prowadzony zakres badań empirycznych (ankiety z rodzicami wychowującymi dzieci w rozłączeniu oraz z sędziami polskich sądów powszechnych. ...
Referent: Maria Jasińska Termin: 26 stycznia 2022 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Podstawowym obowiązkiem dłużnika jest zaspokajanie wierzyciela i realizowanie zawartych umów. Jest to podstawowa zasada prawa zobowiązań. Zdarza się jednak, że dłużnik z różnych powodów nie realizuje tego wymagania i wówczas wierzyciel jest niezaspokojony a w jego majątku powstaje szkoda. Stąd też praktycznie od samego początku ustawodawcy tworzyli mechanizmy ochrony wierzycieli. Były to mechanizmy oparte o odpowiedzialność osoby trzeciej. Do dzisiaj przetrwały dwa interesujące instytucje: odpowiedzialność solidarna określonej osoby trzeciej wraz z dłużnikiem lub za dłużnika za zobowiązania ze swojego majątku bez ograniczeń lub w sposób określony ustawą oraz odpowiedzialność osoby trzeciej w ramach skargi pauliańskiej tj. odpowiedzialność do wysokości uzyskanego majątku. Przedmiotem niniejszego wystąpienia jest omówienie użytego przez ustawodawcę terminu niewypłacalności i upadłości zarówno na gruncie prawa upadłościowego jak i cywilnego ponieważ te dwa obszary determinują odpowiedzialność subsydiarną członków ułomnej osoby prawnej. Problem, wokół którego będą prowadzone rozważania dotyczą odpowiedzi na pytanie czy w przypadku spełnienia przesłanki odpowiedzialności wynikającej z treści art. 33 prim kc zastosowanie powinny mieć przepisy kc czy prawa upadłościowego Omówione zostaną zatem art. 11 prawa upadłościowego, oraz art. 33 kc, 458 kc i 527 kc. Pozostałe zapisy kc zawierające regulacje dotyczące niewypłacalności nie zostaną omówione ze względu na brak bezpośredniej korelacji. (Art. , 519 § 2 art. 529, 916 § 1, art. 1024 § 1, art. 1046). ...
Referent: Adam Krukowski Moderator: dr hab. Jakub J. Szczerbowski, prof. UŁ (Uniwersytet Łódzki) Termin: 12 stycznia 2022 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Podwykonawstwo odgrywa istotną rolę w systemie zamówień publicznych. Przedmiotem postępowań przetargowych niejednokrotnie są duże i skomplikowane z ekonomicznego i technicznego punktu widzenia inwestycje, przekraczające możliwości i zasoby znajdujące się w dyspozycji jednego wykonawcy. Dla prawidłowej realizacji takiego zamówienia, szczególnie w obszarze zadań budowlanych, konieczne jest wykorzystanie potencjału innych podmiotów, niejednokrotnie wyspecjalizowanych w wąskim obszarze zadań. Podwykonawstwo - jako wyodrębniona instytucja - jest stosunkowo nowym rozwiązaniem w polskim porządku prawnym. W przepisach Kodeksu cywilnego wprowadzone zostało nowelizacją z roku 2003, dodającą art. 647[1], odnoszący się do podwykonawstwa w zakresie realizacji umowy o roboty budowlane. W przepisach regulujących obszar zamówień publicznych podwykonawstwo zostało wprowadzone na drodze nowelizacji z 2013 r. (art. 143a i n. ówcześnie obowiązującej ustawy - Prawo zamówień publicznych z 2004 r., obecnie art. 462 ustawy - Prawo zamówień publicznych z 2019 r.). Należy zaznaczyć, iż w systemie zamówień publicznych podwykonawstwo może dotyczyć nie tylko umowy o roboty budowlane, lecz także dostaw bądź usług. W ramach referatu przedstawiony zostanie planowany zakres pracy badawczej związanej z powyższą problematyką. ...
Referent: dr hab. Piotr Sadowski Termin: 15 grudnia 2021 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Przesłuchanie świadków zwykle winno mieć miejsce w siedzibie sądu. Jednak czasami jest to niemożliwe ze względu na stan ich zdrowia czy jakieś przeszkody. Sędzia kościelny gromadząc materiał dowodowy celem wydania sprawiedliwego wyroku nieraz musi dokonywać wyboru, czy oczekiwać na przybycie świadka do gmachu trybunału, nie mając możliwości skłonienia go do tego czy też przyzwolić na rekwizycję spodziewając się, że jakość zeznań może być słabsza, albowiem prawdopodobnie będzie dokonana przez kogoś mającego mniejsze kompetencje i doświadczenie procesowe. Niektóre osoby jak kardynałowie, patriarchowie, biskupi czy osoby piastujące wysokie godności same mogą wskazać miejsce przesłuchania. Często chcą one pomóc sędziemu kościelnemu w dojściu do pewności moralnej w danej sprawie. Upublicznienie faktu składania przez nich zeznań może rodzić reperkusje społeczne czy polityczne i stać się okazją dla manifestowania wyrazów sympatii z osobą składającą zeznania. Dlatego też ta możliwość przewidziana przez Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. (KKP/83) ma swoje głębokie uzasadnienie. Był czas, gdy Rzymianie lubili procesować się w miejscach publicznych tak, aby sędziowie mogli „zabłysnąć” w oczach najbliższych i sąsiadów i okres, gdy rozprawy dokonywały się w miejscach zamkniętych z dala od ulicznego zgiełku. W epoce medialnej i wirtualnej rzeczywistości treść kanonu 1558 § 2 pozwala dla personae illustres na ochronę swojej strefy prywatności. W dochodzeniu do prawdy zeznania świadków odgrywają dużą rolę. Wiele czynników rzutuje na ocenę ich zeznań. Sędzia powinien wziąć pod uwagę stan osoby świadka, jego uczciwość, podstawy wiedzy, stałość w zeznaniach, świadectwo innych współświadków, jak i zgodność z innymi elementami dowodowymi (kan. 1572 KPK/83). ...
Referent: dr J. Bocianowska Termin: 1 grudnia 2021 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Niniejsze opracowanie obejmuje omówienie oraz porównanie regulacji obowiązujących w polskim oraz francuskim porządku prawnym w zakresie postępowania arbitrażowego. Tłem rozważań są silnie oddziaływujące na prawodawstwa krajowe: ustawa modelowa o międzynarodowym arbitrażu handlowym – Model Law on International Commercial Arbitration tzw. UNCITRAL - uchwalona 21 czerwca 1985 roku przez Komisję Międzynarodowego Prawa Handlowego ONZ oraz Regulamin Arbitrażowy Międzynarodowej Izby Handlowej z siedzibą w Paryżu (Chambre de commerce internationale), stanowiący jeden z najlepiej zredagowanych regulaminów w przedmiotowej materii, często wykorzystywany w postępowaniach arbitrażowych. W zakresie zagadnień szczegółowych, w opracowaniu omówiono m.in. pojęcie umowy arbitrażowej, postępowanie arbitrażowe oraz status arbitra, a także problematykę zaskarżalności wyroków arbitrażowych. Przedmiotową analizę przeprowadzono w obu omawianych ustawodawstwach krajowych. Wskazano na różnice dzielące obie regulacje oraz samo miejsce regulacji w zakresie arbitrażu w prawie polskim (kodeks postępowania cywilnego) jak i francuskim (kodeks cywilny), w którym rozróżniane są postępowania arbitrażowe krajowe oraz międzynarodowe. ...
Referent: dr E. Twarowska-Antczak Termin: 1 grudnia 2021 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Podstawowym problemem badawczym jest zdefiniowanie i scharakteryzowanie relacji między rzymską autonomią i współczesną samorządnością w zakresie odpowiedzialności rzymskich magistratus i ich współczesnych odpowiedników. Celem prezentowanej dysertacji jest kompleksowa analiza odpowiedzialności jaka ciążyła na rzymskich magistratus. Idąc dalej postaram się wykazać, że współczesna koncepcja samorządu terytorialnego, a w szczególności gminy, swoimi korzeniami sięga epoki antycznej. Zatem nadrzędną tezą dysertacji jest udowodnienie, że w zakresie odpowiedzialności urzędników miejskich możemy dostrzec relacje pomiędzy rzymskim systemem autonomicznym i współczesnym systemem samorządowym. Celem mojego wystąpienia jest przedstawienie fragmentu drugiego rozdziału pod tytułem „Współczesna autonomia / samorządność. Polska”, a dokładniej fragmentu dotyczącego odpowiedzialności publicznoprawnej wójta, burmistrza i prezydenta miasta w polskim systemie prawnym. ...
Referent: Albert Pielak Moderator: dr hab. Jakub J. Szczerbowski, prof. UŁ (Uniwersytet Łódzki) Termin: 17 listopada 2021 r. godz. 17:00-18:30 Link do spotkania: https://meet.jit.si/prawno-spoleczne-spot Abstrakt: Potrzeba działania w obrocie za pomocą innej osoby towarzyszy człowiekowi od wieków. Pojawia się jednak fundamentalne pytanie o dopuszczalność działania przez pełnomocnika w ramach przedmiotowych granic pełnomocnictwa. W prawie polskim przedmiotowe granice pełnomocnictwa wyznacza art. 95 § 1 k.c. Zdaniem autora warunkiem odpowiedniego stosowania art. 95 § 1 kc jest prawidłowa wykładnia kryterium „właściwości czynności prawnej” ukierunkowana na stosunki niemajątkowe. Przemawiają za tym argumenty w postaci: (1) historycznego rozwoju instytucji pełnomocnictwa, które służyło do obrotu prawami majątkowymi, (2) norm wyższego rzędu (konstytucyjne gwarancje ochrony godności ludzkiej oraz wolności),(3) niedostosowania konstrukcji prawnej pełnomocnictwa w części ogólnej k.c. do stosunków niemajątkowych. ...